Het echte reizen is begonnen, Chiang Mai.

Ik loop een beetje achter met mijn verhalen momenteel, dus de grote vraag luidt, wat is ze toch allemaal aan het doen?!

Het echte backpacken begon eigenlijk pas na Bangkok. Ik dacht zelf een goeie, enigszins  originele route bedacht te hebben. Vanuit Bangkok wilde ik plaats voor plaats naar het noorden trekken, maar dit bleek toch niet geheel handig te zijn. Dus na een kleine aanpassing vervolgde ik mijn reis door de nachtbus te nemen naar Chiang Mai. Een reisje van zo'n 10 uur stond ons te wachten, maar dat besef was er niet echt. De hele reis ging ook vrij vloeiend en snel, maar een goeie douch was wel gewenst. 
We hadden 2 nachten geboekt bij Mad Monkeys Hostel, een waar partyhostel (gevuld met jongeren die alleen maar naar Thailand gaan om overal te feesten) dus echt gezellig was het er niet. Maar ach, de bedden waren goed....

Gezien we erg vroeg aan waren aangekomen, hadden we nog een volle dag om Chiang Mai een beetje te verkennen. Het is er tamelijk rustiger dan in Bangkok en de lucht is lekker fris en zuiver. We nuttigden een uitgebreid ontbijt en na wat ontspanning in het hostel besloten we een bekende tempel te bezoeken bovenop een heuvel, met een prachtig uitzicht over de stad. 

Chiang Mai staat onder andere bekent om zijn nacht bazaars en natuurlijk de olifanten. S'avonds bezochten we de food nightmarket en liepen met z'n alle kris kras tussen de eettentjes door om vervolgens een hapje te halen en te delen met elkaar. Ongelooflijk lekkere gerechten, voor soms een paar cent en aan het eind zit je propvol! Fantastisch!

De volgende dag werden we om 9 uur s'morgens opgehaald om een dag te spenderen met Olifanten in een opvangcentrum net buiten Chiang Mai. Om eerlijk te zijn vond ik het best spannend, hoe vaak komt het voor dat je zo dicht bij een Olifant komt?!
Het avontuur begon met een ''simpele'' ontmoeting met de Olifanten die hier opgevangen zijn, gered van de gruwelijke omstandigheden als ritjes maken met toeristen, het circus of houtkap kampen. De ontmoeting was eigenlijk al heel erg leuk, ze kwamen vol enthousiasme naar ons toe (uiteraard om banaantjes van ons te krijgen). Daarna kregen we een introductie en een kort verhaaltje van iedere Olifant. Sommige konden we zelfs uitgebreid knuffelen, maar bij de andere moesten we iets voorzichtiger doen. Het zijn tenslotte zeer intelligente dieren met een eigen willetje, vooral het kleintje van 2 jaar maakte dat erg duidelijk! 

Daarna moesten we tassen volproppen met banaantjes (tonnen vol bananen, zou een ware hemel zijn voor Elvis) en mochten we de olifanten gaan voeren en knuffelen. De begeleider van deze hele tour was alleen een vleugje overenthousiast met zijn geknuffel en duwde je gewoon tegen de slurf van een Olifant aan als je nog niet had geknuffeld.... Dat wekte eerder de behoefte om ze niet te knuffelen, maar gewoon te aaien en van een klein afstandje te bewonderen. 
Vervolgens gingen we bananenbomen kappen, een stukje verderop. Dat was nou niet perse het hoogtepunt en natuurlijk zat er een glorieus gevulde Engelse kerel in onze groep, die met zijn blote handen een boom om knuppelde om te laten zien hoe graag je ver ver ver uit zijn buurt wilde blijven. Ik vraag me af welk hoofd hij voor zich had op dat moment, plus, het was al een oude boom die relatief makkelijk op ging. Na dit boswachters avontuur werden alle stukken en bladeren in de trucs gegooid en moesten wij bovenop de trucs gaan zitten. Er werd nog wel even bij verteld dat dat strikt illegaal was, dus als je eraf viel had je gewoon vette pech. Typisch Aziatisch. 

Na dit interessante mini truc avontuur, mochten we voor ons zelf een royale Thaise lunch maken en die ging er goed in! 
Toen was het eindelijk tijd om een klein stukje te lopen met de Olifanten pack naar een soort speelplaats waar ze de bananenbomen mochten oppeuzelen en vervolgens in het beroemde modderbad. Vooral het modderbad is een zeer grote uitdaging voor mensen met smetvrees, buitenom het feit dat de modder erg goed is voor je huid, kan er zomaar een Olifant zijn behoefte naast je doen. Tja... he. Tot slot gingen we naar een ''schoner'' waterbad en werden ze lekker gewassen. 

Het was een hele leuke en bijzondere ervaring en over het algemeen leken de Olifanten hier een goed leven te hebben. Er waren niet zo veel Olifanten hier, maar 6 in totaal, maar het kost een waar vermogen om ze te kunnen redden uit de klauwen van de boosdoeners. Een zeer pijnlijke gedachte en zo ontzettend oneerlijk. Zeker als je ziet hoe lief en mooi ze zijn.... Maar ondanks dat al deze activiteiten verboden zijn in Thailand, kun je nog steeds als harteloze rot toerist een ritje op een Olifant maken! 

We sloten de dag af om rond te huppelen over de (hele) grote zondagavond markt en jawel... Ik heb een kleine gefrituurde sprinkhaan en worm gegeten! Dus heb ik al behoorlijk wat cultuur gesnoven vind ik. Dat was ook de eerste en de laatste keer dat ik een insect heb gegeten hoor!!

Onze laatste dag in Chiang Mai hebben we erg rustig aangepakt. We hadden voor 1 nacht nog een leuk resort met zwembad, voor een prikje, geboekt en na 2 km lopen hebben we de rest van de lekker aan het zwembad gezeten. Er stond nogal een uitdagende rit naar de volgende bestemming te wachten!

Op half 7 ging de wekker, gezien we het nog niet 1 keer voor elkaar hebben gekregen om vóór 1 uur s'nachts te slapen, liepen we met lood in onze schoenen (en de zware backpacks op onze rug) naar Aya scooter service om daar onze scooters op te halen. We dropten onze tassen daar en reden terug naar het resort voor nog een laatste dutje en een lekker ontbijt. 

De rit op deze 115 cc ''scooters'' zou ons 127 km naar het noorden brengen. Op naar Het hippiestadje van Thailand, Pai!