Leg de lat vooral niet te hoog.

14 februari 2022 - Puerto Viejo de Talamanca, Costa Rica

Ik had enorm uitgekeken naar de Caribische/Jamaicaanse vibe en had in totaal voor 5 nachten geboekt in Puerto Viejo.
Eerst een nachtje in Oasis Beachfront en daarna het Selina Hostel. Ik probeerde zoveel mogelijk de Selina's te boeken omdat het tot nu toe altijd gezellig is, de service is goed en de faciliteiten zijn top. 
Dus de volgende ochtend na een relaxt ontbijtje samen met Scott, huurde ik een fiets, pakte mijn spullen en fietste naar Selina.

Ik spendeerde de dag lekker op mezelf, schreef een blog, doorzocht wat foto's en ging daarna op de fiets de omgeving buiten Puerto Viejo verkennen. Als een typisch Hollandse meid was ik helemaal in mijn element op de fiets, ook al was het geen splinter nieuwe Gazelle en liep je bijna gehoorschade op als ik remde, ik genoot er intens van. 
De scooters in La Fortuna gaven al een enorm vrij gevoel en op een scooter zweet je iets minder snel van de inspanning, maar toch he.... Op de fiets langs de Caribische kust, in het zonnetje en palmbomen aan weerszijde, dat geeft een onbeschrijfelijk goed gevoel!
Palmbomen waren bij lange na niet het enige wat je langs de weg tegenkwam. Het is een tropisch land met enorm veel biodiversiteit en dus ook veel insecten.... De stroomkabels zijn hier boven de grond en daar houden de spinnen wel van. Toen ik terugfietste stond de zon wat lager en kon je de gigantische spinnenwebben zien die in de stroomkabels gemaakt waren. Geloof mij, hier spring je de bosjes niet zo snel in zodra je weet welke spinnen hiervoor verantwoordelijk zijn! 

Na het inchecken nam ik een lange, semi warme douche en kletste wat met mijn nieuwe kamergenoten, waaronder een Nederlands meisje. Met haar ging ik naar het welkomstdrankje, iets wat in alle Selina's elke dag word georganiseerd en ik absoluut niet wilde missen. In La Fortuna, Manuel Antonio en San José had ik daardoor zoveel leuke mensen ontmoet en het is een perfecte manier om je verblijf op een nieuwe bestemming, zo te starten. 
In Puerto Viejo ging het echter ietsje anders. Je kon het drankje halen bij de bar en dat was het.... Hoe kun je Rianne zwaar teleurstellen, nou zo dus. Gelukkig was ik niet alleen en ging ik later mee met het Nederlandse meisje om samen met wat van haar vrienden te eten. Daarna zochten we een plek met muziek en kwam ik Scott weer tegen. De bar sloot echter al vrij vroeg en wanneer dat gebeurt, gaat iedereen automatisch naar Selina... En daar was blijkbaar ook een feestje gaande.

Ondanks de muziek en een clubje Nederlandse studenten waar ik plaatsvervangende schaamte voor kreeg, was het een stuk gezelliger en kwam ik Shane tegen met een paar vrienden van zijn hostel, allemaal Brits. Eerlijk gezegd was ik achteraf blij dat ik hun tegenkwam. Het Nederlandse groepje waar ik de hele avond mee was geweest, kon ik niet zo goed mee ''levellen''  en als de gesprekken studentenleven-onderwerpen bevatten heb ik er al helemaal niks mee. 
Oke, dat klinkt misschien lullig, maar je ontmoet zo ontzettend veel mensen en je kunt onmogelijk met iedereen beste vrienden worden.

Mijn verwachtingen voor Puerto Viejo waren iets anders dan de realiteit. Na die avond was het mij duidelijk dat het een plek is waar veel jongeren komen om -voornamelijk- te feesten. Dan is het daarnaast ook één van de plaatsen om de grens over te gaan naar Panama, dus heeft het een gemixte sfeer en niet perse mijn voorkeur.
De opvolgende dagen leerde ik meer mensen kennen waar ik zo nu en dan mee omging. In Selina was er bijna elke avond wel wat te doen, dus ik hoefde niet perse het hostel te verlaten. Zo heb ik wat dagen op het strand gespendeerd, fietste wat rond en in de avonden dronk ik cocktails en biertjes. 
Dit was één van de bestemmingen waar ik het meest naar uit had gekeken en ik had het redelijk naar mijn zin, maar ik kon mijn draai niet helemaal vinden... Zelfs de reggae vibe, die ik al krijg bij een goed nummer en de geur van wiet, zelfs die voelde ik niet. 

Er waren naast feesten, gelukkig wel een aantal dingen te doen, waaronder een bezoekje aan het Jaguar Rescue Centre.
Samen met Madi & Carla (een Duitse en Deense), deden we een tour om te zien wat het centrum inhoud. Het is een Rescue Centre, dus ze vangen hoofdzakelijk gewonde, zieke of mishandelde dieren op. De meeste dieren proberen ze uiteindelijk weer uit te zetten in de natuur, maar voor sommige dieren is dat niet meer mogelijk. Zo is er een toekan met een hersenstoornis waardoor hij niet kan vliegen, een Luiaard moeder die door een aanrijding een arm mist en niet zonder hulp voor haar jong kan zorgen. Een 30 jarige Brulaap die 26 jaar lang als ''huisdier'' in een klein donker kooitje had geleefd, met niet meer dan coca cola en chips en het is een wonder dat ie nog leeft. Het is ten strengste verboden om tropische dieren als huisdier te houden, zelfs papagaaien mag je niet houden. Ik denk voornamelijk omdat ze hier niet goed zorgen voor de dieren (als ik af en toe al de honden & katten zie, laat staan een aap), of ze worden gewoon gebruikt voor entertainment.... Bij het zien van die beestjes en de verhalen erbij, prikken de tranen soms in je ogen. Maar ze hebben het goed in het centrum en het is een enorm gewilde plek voor vrijwilligerswerk, wat voor een betrouwbaar gevoel zorgt.

Naast mijn bezoekje aan het centrum, zo nu en dan een rondje op de fiets, had ik weinig zin om dingen te doen en dus werd dit een week van ontspanning. 
Toch kwamen er wat problemen om de hoek kijken toen ik de reis wilde plannen na Puerto Viejo... Het is hoogseizoen in CR en daar was ik al van op de hoogte, maar blijkbaar is het drukker dan ooit te voren! Ik wilde naar Tortuguero hierna en daarna weer naar de Pacifische kust. Na een hele dag plannen, een spontane wisseling van kamers (waar ik niet op voorbereid was) en een hoop irritaties met een extra -veel te dure- nacht bij Selina, was ik er helemaal klaar mee en ging ik naar het strand om in de golven te springen. Die verfrissende duik in de gigantische en krachtige golven had ik nodig en er zou die avond een serieus Techno/House feest zijn in het hostel. Ik had iedereen die niet in Selina verbleef zo'n beetje uitgenodigd en door al het gezeik met de service betreft mijn boekingen, had ik een privé kamer gekregen als goedmakertje. Vooruit dan maar.

Het feest was een groot succes en ik had eindelijk een waanzinnige avond met geweldige mensen om me heen! De dag erna was het nog even genieten en uiteraard uitrusten van het feestje op het strand. 
Tas inpakken en de reis werd vervolgd met een 2-daagse tour naar Tortuguero

2 Reacties

  1. Christien:
    14 februari 2022
    heerlijk verhaal weer, of val ik in herhaling 🤣
  2. Peter:
    14 februari 2022
    Blijf genieten en vooral ontspannen meissie! In MIddelburg staan geen palmen langs de weg, dus geniet er nog ff van! Wanneer is je thuisreis gepland? Of denk je er liever nog niet over na? Hartelijke groetjes uit Hinterweidenthal