Het verzamelpunt van Zuid-Afrika.

Kaapstad deel 2. 
Ik zou een boek kunnen schrijven over alle indrukken die deze stad geeft. Wereldsteden zijn per definitie niet saai en iedere stad heeft zijn eigen karakter. Zo hebben alle wereldsteden waar ik ben geweest iets gemeen met elkaar; Ze reflecteren niet hoe het land echt is. Zo heb je na een bezoekje Amsterdam totaal niet ontdekt hoe Nederland echt is en is het centrum van Kaapstad ook niet hoe de rest van Zuid-Afrika is. 
Een positievere samenvatting, Kaapstad is het bruisende hart van Zuid-Afrika waar alles en iedereen samenkomt.

In eerste instantie is het een beetje ''Over-Hyped''. Je zal vrij weinig mensen spreken die Kaapstad afraden of niet leuk vinden. Er is per slot van rekening voor iedereen wel wat te doen of te zien. Het duurde even maar ook wij ontdekte dat de stad veel charmes heeft. 

We waren begonnen met Waterfront en één van de vele trails rondom de Tafelberg. Ontdekte het gemak van Uber (en Uber Eats), het nemen van een Uber is over het algemeen veel veiliger en goedkoper dan een taxi. 
We dronken de meest smaakvolle koffie bij Cycling Friends, wat eigenlijk een professionele racefiets winkel is. Maar ze hebben er ook de kunst van goeie koffie onder de knie. Voor €1,50 krijg je een cappuccino die 3x zo groot is als in Nederland.

Niet alleen over grote steden, maar over de smaak van koffie zou ik net zo goed een boek kunnen schrijven. Maar meer in een ''Time to Momo'' thema. Ik hoop dat er ooit een dag komt dat het net zo makkelijk wordt om thuis goeie te vinden. Automaatkoffie zouden ze moeten afschaffen. 

Ons hostel beviel in vele opzichten stukken beter. De auto stond veilig in de parkeergarage tegenover en we zaten (net als bij ons andere hostel) heel dichtbij alle bezienswaardigheden. 
Het was de warmste dag van de week met een soepele 35 graden tegen de middag. Geen dag om de Tafelberg te beklimmen, dus weken we uit naar een andere bezienswaardigheid. Kasteel Die Goeie Hoop. ''Die'' is geen typefout, zo staat het letterlijk op de verkeersborden. 
Het is een fort wat tussen 1664 en 1679 in opdracht van de VOC werd gebouwd en daarmee één van de oudste nog bestaande Europese bouwwerken in Zuid-Afrika. De entree is volledig gratis en zodra je de binnenplaats oploopt ben je daadwerkelijk beland in de 17e eeuw. Het is nog in ongekend goede staat en achter verschillende deuren kom je alles te weten over de geschiedenis van Zuid-Afrika. 
Indrukwekkende verhalen, zeer aangrijpende beelden over de slavernij, exposities van kunstenaars en activisten van deze tijd. 
Het was ontzettend bizar om te bedenken dat dit niet één van de bezienswaardigheden was die overal werd aangeboden. Nergens waren we iets tegen gekomen over Kasteel de Goeie Hoop, wat bijna te gek voor woorden is. Dus dit word één van de tips die ik toekomstige Zuid-Afrika reizigers heel erg graag mee wil geven, dit is niet alleen de moeite waard een kijkje te nemen, maar het verteld een belangrijk stukje geschiedenis van Zuid-Afrika en Nederland!

Na deze indrukwekkende ervaring, moesten we heel even afkoelen en eten. We kochten een hele supermarkt leeg en besloten door te rijden naar Kaap de Goeie Hoop. Het punt waar die gekke Europeanen honderden jaren geleden aan wal kwamen. 
Van een Nederlandse jongen uit het hostel hadden we de tip gekregen een andere route daarheen te nemen. Het eerste stuk bracht ons langs de super rijke wijken van Kaapstad, langs de kust en zo reden we eigenlijk de hele kustlijn af naar het zuiden. 
Er is alleen een enorm teleurstellend detail. Je moet €20,- betalen om alleen naar het eindpunt te rijden en dat hebben we niet gedaan. Dus de daadwerkelijke punt hebben we niet gezien. 
Mocht ik hier nog eens terugkomen, denk ik dat ik het alsnog een keer wil bezoeken. Helaas hebben we daar nu geen tijd meer voor, maar gelukkig staat er nog genoeg dingen op de planning. Er zijn meer dingen die we moeten laten varen, omdat er simpelweg te veel te doen is. 

We maakte een stop in Simon's Town, waar je de bekende stranden heb met Pinguïns. Boulders Beach, is het strand waar je echt tussen de beestjes kunt rondlopen, maar... Opnieuw betaal je entree. Een stukje verder is een klein strandje waar je ze ook ziet en daar staan geen officiële entree poortjes. 
Het was aan de ene kant leuk om de Pinguïns te zien, maar het is zo achterlijk toeristisch dat die arme beestjes nergens heen kunnen. Het kleine strand lig ram vol met locals en ondanks een afzetting kunnen de pinguïns nergens heen zonder opgeschrikt te worden van de mensen. 

Net voordat de zon onder was waren we terug in ons hostel. Het is aan deze kant wat langer licht. Aan de oostkant van Zuid-Afrika is het rond 18:00u al donker en hier pas na 20:00u.

Onze ogen waren weer goed de kost gegeven en de rustige avondjes in het hostel zijn dan ook een gegeven. Morgen hadden we een nieuwe uitdaging staan. De machtige Tafelberg die tot in de verre verte uitkijkt over het land.

Het was niet meer zo warm en we waren dit keer goed voorbereid. We zouden samen met de kabelbaan naar boven gaan, Lisa ging daarmee ook weer naar beneden en ik zou naar beneden wandelen. Zodra we het hoogbouw deel achter ons lieten zagen we een dik pak wolken rond de top van de berg hangen. Precies vandaag was het bewolkt, de al niette min gingen we naar boven. 
Ondanks dat was het toch heel gaaf om eindelijk boven te zijn. Je kunt werkelijk over bijna heel de top wandelen, dus ook al beklim je hem niet, kom je echt wel aan je beweging. De wolken gaven een mysterieus beeld en het je hoorde niks meer dan de vogeltjes. Later trokken de wolken beetje bij beetje weg en hadden we toch nog uiterst mooie uitzichten. 

Ik begon na ongeveer ander half uur aan de daling via de Platteklip Gorge trail. Het was niet zo zeer een extreme conditietraining naar beneden, maar een concentratietraining samen met een uitdaging voor de knietjes en enkels. 
Lisa en ik hebben het tot nu toe nog super gezellig en goed samen, maar een momentje iets alleen doen voelde ook fijn. Ik kwam genoeg mensen tegen onderweg, maar het is zelfs naar beneden een behoorlijke uitdaging die niet onderschat mag worden. Hoe verder ik beneden kwam, hoe warmer het werd. 
Na bijna 2 uur was ik dan eindelijk beneden en moest nog een stuk terug lopen naar de kabelbaan waar Lisa op mij zou wachten. Opnieuw was het uitzicht onvermoeibaar mooi geweest en bij ieder moment van omdraaien was het haast onwerkelijk te bedenken wat ik al had gelopen. 

Ik was wel volledig gesloopt na de afdaling, dus na een pauze in het hostel zijn we nog wat rond gaan rijden. 
Er zijn wat wijken in Kaapstad die een bezoekje verdienen, maar het probleem is dat het niet de meest veilige wijken zijn. Woodstock is daar één van die bekend staat om zijn Graffiti Street Art. We reden er doorheen, maar dit was geen plek om de auto te parkeren en zwaaiend met de camera rondjes te lopen. Tot grote teleurstelling, reden we even later weer verder. Nog een andere plek, Kirstenbosch. Een gigantische botanische tuin aan de rand van de Tafelberg. Probleempje, bij aankomst kostte het de grootst mogelijke moeite te parkeren en kwamen we erachter dat het een half uur later zou sluiten. Helaas, we gaan weer door.

Het was inmiddels tegen zessen en ik verging van de honger. Behalve een kleine snack had ik niet meer gegeten sinds het ontbijt, dus reden we naar de boulevard bij Green Point Park. Bij een eenvoudig restaurantje nuttigde we een prima maaltijd en na het eten wandelde we nog een stukje over de boulevard met een ondergaande zon. 

Ons eerste deel van Kaapstad zat erop en de volgende ochtend zouden we de stad even voor 2 dagen achter ons laten, de wijnvelden in.