Het genot van compleet verrast worden.

Het is zelfs mij nog niet eerder voorgekomen dat ik in één vakantie 5 stempels rijker ben in mijn paspoort. Gezien de mijne nog maar 2 jaar geldig is, wil ik er nog zoveel mogelijk bij hebben. Dus dit was een leuke bijkomstigheid! Zo zie je maar, hoe blij deze meiden worden van iets simpels als extra stempels in ons paspoort.

Maar nu eerst, de Sunset Safari. Het klinkt misschien gek, maar als je een safari boekt moet je erop letten dat ze je niet 100% garanderen of beloven dat je (bepaalde) dieren gaat zien. Meestal klopt er dan iets niet helemaal.
Bij deze safari werd er ook nadrukkelijk niks gegarandeerd, maar de kans dat we katachtigen zouden tegenkomen was een stuk groter dan overdag. Dus de hoop een leeuw of luipaard te zien, was wel groot. 
De zon kwam rustig op en met een groepje van 6 zaten we in de Jeep, begeleid door onze enorm enthousiaste vrouwelijke Ranger. Toevallig waren we allemaal Nederlands, dus dat maakte het contact onderling gelijk wel makkelijk.

Het was niet zo dat we enorm veel tegenkwamen, maar het landschap tijdens met de opkomende zon was alleen al de moeite waard om vroeg voor uit bed te komen.
Onze gids stopte af en toe en vertelde ons het één en ander over bepaalde bomen en de vogelsoorten die voorbij vlogen. Het waren uiterst interessante weetjes zoals de ''Iron Tree'', die zo ontzettend sterk is dat een olifant hem niet eens omver krijgt en daarom maar gebruikt als krabpaal. Dan was er een bepaalde struik, de ''Bulls Tree'', die vol zit met doorns waar een buffel gebruikt als bescherming wanneer leeuwen op hem jagen. 
Giraffen en olifanten eten deze struik gewoon, waardoor de doorns in hun poep terug te vinden zijn. We kregen daarbij de geweldige tip om dus niet door olifantenpoep te rijden, want de doorns kunnen je banden lek steken. Gelukkig hadden we op dat moment al bijna 500 km door het Krugerpark gereden....

We kwamen een aantal giraffen tegen en meestal vind je die in kleine aantallen (niet meer dan 10) of zelfs alleen. Men laat de natuur over het algemeen gewoon haar gang gaan en zo zagen we een giraffe die waarschijnlijk ooit zijn poot had gebroken en liep daarom behoorlijk mank. 
Later kwamen we wat leukers tegen, een giraffe en een zebra die duidelijk maatjes waren. Uiteraard kwamen we nog olifanten tegen en een heleboel impala's. 
Wij vroegen ons af waarom je zo gigantisch veel impala's ziet. Blijkbaar heeft 1 mannetje bijna 50 vrouwtjes en bevrucht ze zoveel mogelijk in de zelfde periode. Daarnaast bevallen impala's alleen maar als het regent. Hun dracht duurt 3 maanden, maar als het daarna niet regent, al is dat maanden lang, houd ze haar kalf net zo lang in tot het weer regent. Daarom worden er gigantisch veel tegelijkertijd geboren en krijg je enorme kuddes. 

Zo gaf ze ons enorm veel leuke weetjes en interessante informatie, die de gehele ervaring in het Krugerpark nog beter maakte. 
Even later werden we ingelicht over voetsporen van leeuwen en op dat moment begon een flinke zoektocht. naar een groep. En ja hoor na een kwartiertje scheuren door het park zagen we (iets wat in de verte) 3 vrouwtjes en een mannetje op het gemak door de bosjes lopen. We konden ze een klein stukje volgen en Lisa sprong van enthousiasme bijna uit de Jeep. ''YESS, de leeuwen!!'' 
Daarna werden we nog getipt over een Luipaard vrouwtje met welpen, maar die hebben we uiteindelijk niet meer gevonden. Door al die zoektochten duurde onze safari geen 3 uur, maar 5 uur! Het feit dat er niet op de klok gekeken werd en ze ons een extra goeie ervaring wilde geven was natuurlijk geweldig, maar we hadden nog niet ontbeten en wij hadden nog een behoorlijke rit voor de boeg. 

Des al niet te min, hebben we echt het beste uit dit avontuur gehaald de afgelopen dagen. De dieren en de natuur, de ervaring om zelf door dit park te rijden en de uitdaging om toch telkens weer binnen de tijd op een nieuwe bestemming uit te komen. Ik had het mij echt niet beter kunnen voorstellen! 

Het Kruger-avontuur is ten einde en na een klein beetje souvenirs shoppen, wat voorraden in te slaan voor onderweg, was het hoog tijd om door te gaan. 
Omdat we doorreizen naar de zuidelijke kust, hadden we besloten een tussenstop te maken in Swaziland. Het was ons bekend dat we de grens overgingen, want Swaziland is ook echt een geheel ander land, maar toen we eenmaal bij de grens waren realiseerde we ons pas echt dat we een ander land in gingen. 
Onze paspoorten werden vol gestempeld en van de ene controle naar de andere konden we na een half uur eindelijk de grens over. 

We hadden verder geen plannen gemaakt voor Swaziland, ook hadden we slechts één nachtje te overbruggen omdat de reis naar St. Lucia anders veel te lang zou zijn. Maar.... tijdens de grenscontrole zagen we al verschillende mannen en vrouwen in traditionele kledendracht en enkele kilometers na de grenscontrole wisten we niet wat we zagen. 
Het landschap was zo adembenemend mooi, dat het leek alsof we rechtstreeks een schilderij in waren gereden. Het zonnetje scheen hoog aan de hemel en de wolken vormde alles wat de fantasie toelaat. Lange, uitgestrekte lappen gras werden onderbroken door landbouw of kleine dorpjes die bergopwaarts zijn gebouwd. 
Niet anders dan in Zuid-Afrika lopen er overal langs de weg koeien en geiten. Dus, af en toe moet je echt even op de remmen omdat een dwars kalf zonder te kijken oversteekt. En Swaziland heeft ook duidelijk armere delen, we hebben dan bij lange na niet alles gezien, maar de rit dwars door dit land heeft ons een aardige impressie gegeven. 

Rond 16:00u kwamen we aan bij ons verblijf. Een zeer luxe lodge complex met opnieuw een waanzinnig uitzicht op de bergen. Een nachtje met wat meer comfort en even niet zo vroeg eruit. We hadden het nodig, alle kilometers die we hebben afgelegd zijn best vermoeiend en er stond ons wederom de volgende dag een zeer lange rit te wachten...

De laatste lange rit bracht ons naar St. Lucia. 

Even een kleine side-note.. Ik lees mijn verhalen bijna nooit na voordat ik ze online gooi, dus... Er zitten waarschijnlijk een hoop spelfouten in, maar daar zullen jullie lieve lezers het echt even mee moeten doen. Sorry ;)