Van Ansicht Bali, Naar het Echte Bali.

Ik heb weer een verhaal voor iedereen achtergelaten, dus neem misschien even de tijd. Ik hoop dat ik hiermee weer een goede impressie uitdruk. Bekijk ook zeker even de foto's voor het ''totaalplaatje''. 

Het is hier inmiddels al weer 20:30u PM. Ik heb mezelf voorzien van een heerlijke pot Ginger tea en voor wat extra schrijf inspiratie de Reggae spotifylijst aangezet. 
Een zachte wind en een oogverblindend mooi uitzicht op de slapende bergen gevuld door allemaal kleine lichtjes, maken een typische avond in Munduk.

Maar eerst, Kuta. Hier begon onze reis, voor 3 dagen/2 nachten. Zoals de titel al zegt, het ansicht Bali, maar beter en directer te beschrijven als Het toeristen Bali. De straten stromen over van taxi's, scooters en motortjes. Hier is het verkeer zo ontzettend chaotisch, dat je soms ogen in je achterhoofd nodig hebt om bij het oversteken niet alsnog platgereden te worden. Als je je rugzak of koffer alleen wilt vullen met souvenirs, ben je hier aan het goeie adres en krijg je bij het ene tentje niet de gewenste prijs voor die ene handdoek, zijn er nog wel 200 andere waar je het bij kunt proberen (voor precies dezelfde handdoek). Wil je je lichaam 100 procent verwennen met massages, mooie nageltjes en een intense gezichtsbehandeling, hoef je ook niet ver te lopen. Om de 10 meter bevinden zich dit soort mini spa's en winkeltjes, tussendoor een warung waar de traditionele gerechten voor een prikje te eten zijn en dit alles wisselt elkaar zodanig af dat bijna elke straat hetzelfde lijkt. 

Pas langs één van de drukste straten vind je de grote, dure resorts en restaurants. En daar betaal je gewoon westerse prijzen voor al het moois en lekkers. Aan de overkant van deze extreem commerciële, toeristische luxe vind je het bekendste strand van heel Bali. Kuta Beach, een walhalla voor surfers, luie dikke toeristen, families, maar ook een ideale plek voor een kort en ontspannen verblijf als doorreiziger. Dat laatste was natuurlijk onze reden voor een kort bezoek aan deze levendige plaats. 

Toen ik 3 jaar geleden ook begon in Kuta, met mijn ‘’perfect voorbereidde’’ reis, begreep ik echt niks van de dromerige verhalen die hier vandaan kwamen. Vooral de eerste keer, kon ik de goedkopere eettentjes niet vinden, dacht ik dat ik in elk smal straatje beroofd zou worden en kon ik dat beroemde nachtleven niet echt vinden. Pas nadat ik later in diezelfde reis met andere en vooral met mijn Bali-liefde door de stad zwierf, werd Kuta een stuk interessanter. De kennis die ik toen heb opgedaan is me nooit ontgaan en zo liepen mama en ik deze twee dagen overal heen zonder dat ik iets van een map nodig had. 

We hebben onze dagen hier zonder al te veel avonturen doorgebracht, beide dagen bij dezelfde spa een massage genomen. Overdag genoten van het strand en de rusteloze Indische oceaan en s'avonds uitgebreide rijsttafels gegeten. 
Er zijn wel duidelijk dingen veranderd hier, er zijn (uiteraard) meer luxe en hele grote hotels bijgekomen. De prijzen voor taxi's verder het land in zijn duurder geworden en tja Kuta Beach is nu wel een stuk drukker. Ach ja, als ik zie hoe onmogelijk populair Bali is geworden in alleen al de laatste 3 jaar... Poeh! Het was toen natuurlijk al mega populair, na het boek en de film Eat, pray, love heeft Bali eigenlijk geen reclame meer nodig voor het trekken van toeristen…

Donderdagochtend vertrokken we naar onze 2e bestemming, Munduk, het Echte Bali. We hadden een vriendelijke chauffeur en onderweg vertelde hij ons wat dingetjes over de omgevingen waar we doorheen reden. Het was wel duidelijk hoe veel pijn het eigenlijk doet voor de lokale bevolking dat het eiland zo ontzettend populair is. Veel rijstvelden moeten opgeheven worden voor nog meer luxe resorts, die als bamboe uit de grond schieten. En hij heeft gelijk, we reden dezelfde route die ik 3 jaar geleden aflegde van Kuta naar Lovina en het is inderdaad heel erg veranderd. Toen we eenmaal de omgeving Kuta uit waren, kwamen langzamerhand de rijstvelden en palmboomgaarden tevoorschijn. De dorpjes die we passeerden reflecteren weer duidelijk hoe arm dit land eigenlijk is. 

Tussendoor stopte we nog bij een koffie plantage, die je hier ontzettend veel in het binnenland vindt. Ik had dat natuurlijk al 100 keer gedaan, maar voor mama was het de eerste keer dat ze dit ervoer en het is gewoon ontzettend leuk om na een kleine rondleiding de verschillende smaken koffie en thee te proeven. 

Toen we eindelijk, na bijna 4 uur onderweg te zijn geweest, bij onze Homestay arriveerde, kon het echte avontuur beginnen.
We kregen een fantastisch uitzicht over het dal vanaf ons balkon, vol rijstvelden en vele verschillende fruit- en kruidenbomen die hier allemaal verbouwd worden. We boekte gelijk een gids voor een trekking door de rijstvelden voor de volgende ochtend. En dus stonden we de volgende ochtend op tijd op beginnend met een lekker (en flink) ontbijt, om vervolgens met onze gids Kedek Subawa Bawa mee te gaan. Omdat we hier in de bergen zitten, zijn het geen vlakke paadjes die we volgen en hoe meer we bij de rijstvelden kwamen, hoe meer je moet opletten waar je je voeten zet. De middag dat we aankwamen was het grauw en bewolkt, kregen we nog een fikse regenbui en bleef het de rest van de avond best mistig. Die ochtend werd de vallei gesierd door een strak blauwe lucht, volle zon en een lekker temperatuurtje. 

Het was een prachtige wandeling en na de smalle paadjes tussen de rijstbedden, moesten we nog een stukje survivallen door de jungle. Bij elkaar waren we bijna 4 uur aan het lopen, maar het was een heerlijke wandeling, die eindigde dwars door een resort. Kedek was een gezellige knul, hij sprak redelijk goed Engels en vertelde ontzettend veel. Zo is het bijvoorbeeld het seizoen van de kruidnagel, iets wat we allemaal wel kennen. In deze omgeving vind je meer kruidnagelbomen dan palmbomen en er werd massaal geoogst. Toen we weer terug waren bij de Homestay, spraken we af om de volgende ochtend de Waterval trekking te doen samen met Kedek en zijn we s'middags ergens een mango juice gaan drinken! My ultimate favorite!! 
De strak blauwe hemel, was in de tussentijd helaas weer gevuld met dikke, donkere regenwolken en helaas heeft het tot net voor zonsondergang geregend. Gelukkig kregen we nog wel de mogelijkheid op een redelijk goede zonsondergang, vanuit een warung met het perfecte uitzicht. Je ziet de zon vanaf hier ondergaan achter de bergen en een vulkaan op Java en het gehele tafereel levert een dromerig schilderij van kleuren en contrasten. Na zoveel zonsondergangen, blijft het net een kort sprookje wat simpelweg wordt uitgebeeld door een prachtig landschap en de zon. Het zal dan ook nooit vervelen!

De volgende dag begon hetzelfde, op tijd opstaan, goed ontbijt en achter Kedek aan naar de watervallen in de omgeving. Deze trekking was wel een vleugje pittiger dan de rijstvelden. We moesten namelijk behoorlijk wat stijlen weggetjes en trappen op en af om de 2 watervallen te bereiken. Maar het is het meer dan waard. Het was een waar jungle avontuur en na wat Chinese modellen opzij te duwen, konden wij ook even een paar mooie foto's schieten en genieten van deze bulderende natuurwonderen. 

Na onze wandeling hebben we de benen even kunnen laten rusten met een kleine lunch en daarna sprong ik bij Kedek achterop de motor om naar een ATM te rijden in het nabij gelegen dorp, 5km verder.  

Om dat we nog de hele middag hadden en het er naar uitzag dat het goed weer bleef, zijn mama en ik naar een soort cottage & camping verblijf gelopen om gebruik te maken van het zwembad. Voor een hele kleine vergoeding mochten we de hele middag in en aan het zwembad liggen. Midden in de rijstvelden, in alle stilte, met af en toe een windje die de palmbladeren heen en weer liet zwieren alsof ze dansje maakte van blijdschap. The Bali Life.... 

Morgenochtend vertrekken we naar bestemming 3, Lovina. Nu is mijn ervaring met Lovina 3 jaar geleden niet zo best geweest, maar het is de makkelijkste plek om te gaan snorkelen bij het kleine eilandje Pulau Menjagan. Plus dit keer ben ik niet doodziek en ben ik er bijna 100 procent van overtuigd dat mijn hotel niet overboekt is.

In Lovina verblijven we maar 2 nachten, daarna trekken we door naar een hostel, vlakbij de non-actieve vulkaan Gunung Batur voor een paar hele gave trekkingen.